Wednesday, February 5, 2014

QEYRİ-MƏHSULDAR GÜNÜ XİLAS ETMƏNİN ƏN AZ 6 ÜSULU

Hər birimizin tonlarla işin öhdəsindən gəlməli olduğumuz halda, gün ərzində heç bir faydalı işlə məşğul olmadığımız vaxtlarımız olub. Əslində bitirməli olduğumuz işlər sırasında bu qədər vacib punktların olmasına baxmayaraq, heç birisinə heç başlanılmaması çox gərgin haldı. Bu sadəcə işdə deyil, şəxsi həyatda da əhval ruhiyəmizin aşağı düşməsinə, gərəksiz stresin yaranmasına və hətta pis hallarda sağlamlığımızın korlanmasına belə gətirib çıxardır.
Belə günlərdə hər şeyi kənara atıb, evə gedib dincəlib səhəri gün yeni nəfəslə işə başlamaq ən uyğun çarə görünsə də, həmin günü xilas etmənin ən azı 6 kiçik ümidi var: 


Qarmaqarışıqlığı aradan qaldırın:

İş masanızın səliqəsiz halda olması sizin faydalılıq iş əmsalınıza ciddi şəkildə təsir edir. Belə ki, fərdi-məhsuldarlıq üzrə ekspert Peggy Duncan deyir: "Bir işin ortasındaykən masanızın üzərində sizə lazım olan hər hansısa bir məlumat parçasını axtaranda onu tez tapa bilməmənin stresi və bu azmış kimi sizə hal-hazırki iş üçün lazım olan materialı axtararkən tam başqa, ama çox vacib bir işin sənədləri ilə qarşılaşmanız və o işi də hələ də bitirməmənin stresi sizi hazırki işinizdən istər-istəməz ayırır. Fikrinizin dağılmasına və çox hallarda əlinizdəki işi yarımçıq buraxaraq başqa bir işlə məşğul olmanıza səbəb olur."
İş masanızın səhmana salınması prosesini sərbəst olacağınız yağışlı bir günə təxirə salmayın. Hər gün bunun üçün ayıracağınız kiçik zaman dilimi işlərinizin səhmana düşməsinə və hər zaman gözünüzün önündə real və açıq-anlaşılan "görülməli işlər siyahınızın" olmasına yardım edəcək.


Günün əvvəlini asan başlayın:

İş otağınıza girər girməz gərginlik yaranmasın deyə gününüzü kiçik və tez həll edilə bilən tapşırıqlarla başlayın. Bu sizə bir çox öhdəliklərinizin qarşısında "Görüldü" işarəsini qoymanıza kömək edəcək və bu vəziyyətdən duyduğunuz məmnunluq sizi ruhlandıracaq, beyninizi müsbət aura verən pozitiv endorfinlərlə dolduracaq. Ancaq xanım Duncan bir mövzuda uyarı etməni də unutmur: " Əmin olun ki, siz gününüzü bütövlükdə bu növ kiçik və daha az əhəmiyyətli tapşırıqlarla doldurmayasınız. Sizə günün sonunda pul qazandıran mühüm işlər sizi gözdüyür."

Bir tapşırığı seçin:

Başarı-artırma üzrə ekspert Les Taylora görə, görülməli işlər siyahısını "uğur siyahısı"na çevirməniz sizin biznes effektivliyinizi artıracaq.  Özünüzə sual verin: "Əgər bu gün biznesimi biraz daha irəli aparmaq üçün sadəcə bir işin öhdəsindən gəlmək imkanım olsaydı, bu iş nə olardı?". Ən uyğun və sizə ən çox qazandıracaq işi diqqətlə seçin və bütün fikrinizi o işin tamamlanmasına yönləndirin. Əgər e-mail bildirişləri və facebook səhifəniz sizin məhsuldarlığınızı aşağı salacaqsa, onlardan azad olun. 

Ssenarini dəyişin:


Daimi ofisinizi tərk edib fərqli bir məkana keçid etməniz beyninizin müəyyən mənada gündəlik limitlərdən azad olaraq daha geniş aspektdən məsələlərə yanaşmasına kömək edəcək. Məsələn, bəzən bilgisayarınızı özünüzlə götürüb sevdiyinizi bir kafeyə gedin, və ya boş olan bir iclas otağını seçin. 


15 dəqiqənizi ayırın:

Başlayacağınız bir işə kəsintisiz olaraq 15 dəqiqənizi ayırın və o müddətdə sadəcə o proyekt haqqında düşünün. Bu sizə qısa zamanda nə qədər çox işi bitirə biləcəyinizi sübut edəcək və sürətli şəkildə siyahınızdakı növbəti işlərə keçməyə kömək edəcək.



Pozitiv əhval ruhiyyənizi qoruyun:

Taylor deyir ki, gününüzü mənfi bir notla başlamanız qeyri-məhsuldar bir günə imza atmanın ən uğurlu başlanğıcıdır. Xəbərimiz olmadan səhər izlədiyimiz xəbərlər verlişindəki mənfi şeylər süur-altı olaraq bizə neqativ yöndə təsir edir. Buna görə də gününüzün ilk saatlarını ən çox pozitiv enerji aldığınız şeylərlə başlayın, son saatlarını isə həmin günün hesabatı ilə bitirin. Bu sizi məhsuldar bir sabaha hazırlayacaq. 






Monday, February 3, 2014

Sizin qınınız var?

Nə millətçi nöqteyi nəzərdən yanaşmayın bu yazıya, nə də mühafizəkar düşüncə tərzi ilə. Məsələ kimlik məsələsidi.

Dil öyrənmək, başqa ölkələri gəzib inkişaf etmiş cəmiyyətlər, sistemlər görmək yaxşı şeydir. Ama bu insanın kimliyini heç vaxt danmağa və ya onnan utanmağa yol açmamalıdı məncə. "Azərbaycanlı olduğumnan utanıram" ay nə bilim, "Səhv yerdə doğulmuşuq"...

Bəli, yaşadığımız cəmiyyətin çoxlu natamamlıqları var, olmasını istədiyimiz kimi deyil bir çox şey. Ama 3 kitab oxuyub, 4 ölkə gəzib, 1 dil öyrənənnən sora kimsə mahiyyətcə artıq ali səviyyəyə yetişmiş olmur. Bu bir prosesdir, ya bu prosesdə əsl xarakter göstərib hər gün şikayət dolu statuslar, şərhlər paylaşmadan davanız üçün əlinizdən gələni səbrlə edərsiz, ya da sikdir olub gedərsiz bu ölkədən! "Gedə bilmirəm, bacarsam ilk təyyarəylə gedərdim" deyənlərə mən şəxsən kömək edərəm. Amerikaya vizanız məndən! Rədd olun gedin, biz işimizi bilək.

Əgər razı deyilsizsə, sizə 3 misal çəkəcəm:

XXci əsrin ortalarında Amerikada ofis, dövlət müəssisələri, banklar, restoranlar, barlar və digər qapalı məkanlarda siqaret çəkilirdi. İnsanlar əllərindəki zibili çox rahat şəkildə küçəyə atırdılar. Və hətta bunu o zamanın filmlərində gizlətməyə belə çalışmırdılar. 1940cı illərdən bəhs edən bir filmdə təbiətdə kampa gedən bir ailə qalxdıqdan sonra oturduqları həsir üzərindəki pivə qablarını və s. zibilləri yerə çırpıb maşına minib evə yollanırlar.

XXci əsrin ikinci yarısında belə Amerikada zəncilərə insan kimi yanaşılmırdı, hətta zəncilər ağların getdiyi barlara, restoranlara buraxılmırdı. Ən çirkin işlərdə istismar edilirdilər. Demək olar ki, bütün dövlət orqanlarında haqları tapdalanırdı, rahat şəkildə küçənin ortasında günün günorta çağı bir ağdərili tərəfindən güllələnirdilər.

Girin internetdə araşdırın və 20-30 il bundan əvvəl Amerika və ya Avropada tıxaclar zamanı maşınların siqnal verdiklərini, bir xətdən digərinə keçdiklərini, piyadaların harda gəldi özlərini yola atdıqlarını görəcəksiz.

Hə nə oldu? Bu insanlar şüurlu şəkildə özlərini yavaş yavaş düzəltməyə başladılar. Nə zamandan bəri ? Ölkədə hər kəsin təhsilə əli çatandan, insanların mənəvi dəyərləri yaranandan bəri! Nə qədər zaman aldı bu onlarda ? 30 il, 40 il... hətta bir çoxlarında 50 il belə! Bizim vətəndaşların, yolda gördüyünüz siqnalın üstünə çıxanların, maşının pəncərəsinnən su qabı fırladanların, metroda tərbiyəsizlik edənlərin çoxusu nə sizin gördüyünüz təhsili görüb, nə də ailədən mənəvi dəyərlər qazanıb. Böyük mənada götürsək bu onların səhvi deyil. Ancaq bizim təhsil şansımız olub, və biz bu şansı sonrakı nəsilə elə bir geniş şəkildə ötürməliyik ki, 10 il irəli aparaq prosesi. Bu qədər sadədir məsələ.

Mən şəxsən özümü öz qohumlarımdan məsul bilirəm. Sizi əmin edirəm ki, yaxın qohumlarımdan kimsə nə küçədə üstünüzə tüpürə, nə bir xanıma söz ata, nə kiminsə haqqını tapdalamağa cəhd edər! Təbii ki, mənim sayəmdə deyil, ama bunda az da olsa mənim, valideyinlərimizin rolu var. Odur ki, ingilis dilində statuslar yazıb özünüzü sanki "Biz bunlardan deyilik!" deyərcəsinə bomba göstərməyə çalışmayın. Mahiyyətimiz aşikardır! Əl verib iş görün! Özünüzə hörmətiniz olsun! Heç bir Amerikalı və ya İngilis sizə, sizin millətinizin (sağlam və təfəkkürlü halında) verəcəyi qədər dəyər verməz! Verər deyirsinizsə, yenə də təkrar edirəm, yaxşı yol sizə!